del. br. 1737 datum: 7. 11. 2012.

MIŠLjENjE BR. 358/2012

Mišljenje je doneto u postupku povodom pritužbe koju je podnela organizacija P. iz B. protiv Uprave za obrazovanje, kulturu, omladinu i sport grada Niša, Osnovne škole „V. K.” u N. i direktora škole, kao odgovornog lica zbog segregacije romske dece u Osnovnoj školi „V. K.” u N.

1. TOK POSTUPKA

1.1. Poverenici za zaštitu ravnopravnosti se pritužbom obratila nevladina organizacija P. iz B, zbog segregacije romske dece u Osnovnoj školi „V. K.” u N.

1.2. U pritužbi je navedeno:

– da pripadnici romske nacionalne manjine spadaju u jednu od najugroženijih kategorija stanovnika u Srbiji, kao i da u najvećem broju žive u dubokom siromaštvu, najčešće u neformalnim naseljima i u uslovima koji nisu dostojni za život čoveka. Isto je i sa Romima koji žive van neformalnih naselja jer se i oni svakodnevno susreću sa diskriminacijom u gotovo svakom segmentu života;

– da segregacija u Osnovnoj školi „V. K.” u N. postoji dugi niz godina, kao i da se škola nalazi u centru Niša, u blizini romskog naselja poznatog pod nazivom „Beograd mahala”. Ovu školu je oduvek pohađao veliki broj romske dece, ali sve do kraja devedesetih godina u školi su ravnomerno bila zastupljena i romska i neromska deca. Međutim, od kraja devedesetih godina situacija je počela drastično da se menja, a pojava segregacije postala je sve uočljivija;

– da je na ovu pojavu i ranije ukazivano gradskim vlastima u Nišu kada je i apelovano da se segregacija u ovoj školi na vreme spreči i zaustavi;

– da danas preko 90% učenika OŠ “V. K.” čine deca romske nacionalnosti, a svega po dva do tri deteta u jednoj generaciji pripadaju neromskom stanovništvu. Ovakva situacija je veoma zabrinjavajuća, naročito ukoliko se uzme u obzir da već više od 10 godina predstavnici ove škole i drugih relevantnih institucija u Nišu nisu preduzeli ništa da se segregacija u OŠ “V. K.” spreči i da se njene negativne posledice otklone.

1.3. U pritužbi je predloženo izvođenje dokaza saslušanjem A. S, direktorke Udruženja Romkinja “O.”, jer je u periodu od 2002. do 2004. godine radila kao pedagoška asistentkinja u OŠ “V. K.” u N.

1.4. Poverenica za zaštitu ravnopravnosti sprovela je jedinstven postupak, saglasno čl. 117. Zakona o opštem upravnom postupku , u vezi sa čl. 40. st. 4. Zakona o zabrani diskriminacije.

1.5. U cilju utvrđivanja pravno relevantnih činjenica i okolnosti, a u skladu sa čl. 35. st. 4. i čl. 37. st. 2. Zakona o zabrani diskriminacije , u toku postupka je pribavljeno izjašnjenje Uprave za obrazovanje kulturu, omladinu i sport grada Niša i izjašnjenje OŠ “V. K.” u N.

1.6. U izjašnjenju J. V, načelnice Uprave za obrazovanje, kulturu, omladinu i sport, između ostalog je navedeno:

– da je na osnovu čl. 29. Zakona o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja, čl. 1. i Z. Uredbe o kriterijumima za donošenje akta o mreži predškolskih ustanova i akta o mreži osnovnih škola, Skupština grada Niša donela Odluku o mreži osnovnih škola na teritoriji Grada Niša, kojom je pored ostalih, planirana i OŠ “V. K.” u Gradskoj opštini C. K;
– da je Zakonom o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja u čl. 98. propisano da je škola dužna da upiše svako dete sa područja škole, ali da škola može da upiše i dete sa područja druge škole, na zahtev roditelja, u skladu sa mogućnostima škole. Roditelj, odnosno staratelj može da izabere osnovnu školu u koju će da upiše dete podnošenjem zahteva izabranoj školi najkasnije do 1. februara tekuće kalendarske godine u kojoj se vrši upis;
– da s obzirom na činjenicu da zakonom nije propisano da sva deca sa područja jedne škole mogu da budu upisana samo u tu školu, jedinica lokalne samouprave nije nadležna i nije u mogućnosti da utiče na odluku roditelja u koju školu će upisati dete;
– da je Skupština grada Niša još 2007. godine donela Deklaraciju o ostvarivanju jednakog prava na obrazovanje sve dece, koja je odraz stava grada Niša kada je u pitanju jednako pravo na obrazovanje sve dece;
– da u skladu sa Zakonom o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja, jedinice lokalne samouprave imaju samo nadležnost za donošenje akta o mreži osnovnih škola i za finansiranje dela ekonomske cene obrazovanja i vaspitanja dece i učenika;
– da su Zakonom o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja u čl. 151. definisani poslovi stručno-pedagoškog nadzora u smislu savetovanja i pružanja stručne pomoći ustanovi u obezbeđivanju zaštite dece, učenika i zaposlenih od diskriminacije, nasilja, zlostavljanja i zanemarivanja u ustanovi, što je u nadležnosti prosvetnog savetnika pri Ministarstvu prosvete, nauke i tehnološkog razvoja;
– da je problem većeg broja romske dece koja su upisana u OŠ “V. K.” kompleksan, multidisciplinaran i da zahteva uključivanje institucija sa svih nivoa vlasti. U rešavanju ovog problema, veliki doprinos bi mogla da daju udruženja građana koja se bave problemima romske nacionalne manjine, koja do sada nisu imala konkretne predloge u smislu rešavanja problema;

1.7. Uz izjašnjenje na pritužbu Uprava za obrazovanje, kulturu, omladinu i sport grada Niša dostavila je i Deklaraciju o ostvarivanju jednakog prava na obrazovanje sve dece.

1.8. U izjašnjenju na pritužbu S. Đ, direktorke OŠ „V. K.” u N, navedeno je:

– da se OŠ „V. K.” nalazi u širem centru grada, u industrijskoj zoni opštine C. k. i da su u njenoj blizini različiti važni objekti grada Niša, a da naselje „Beograd mala” naseljava pretežno stanovništvo romske nacionalnosti, što je oduvek uslovljavalo multi-etničku strukturu učenika ove škole;
– da je moto škole „Dete je centar sveta” i da se vaspitno obrazovni proces odvija primenom znanja i veština nastavnog kadra, negovanjem veština učenja, individualizovanog pada, negovanjem tolerancije, poštovanjem različitosti. U cilju kreiranja škole po meri deteta, značajnu ulogu ima i saradnja sa porodicom, poštovanje principa demokratičnosti, poštovanje prava deteta i prevazilaženje predrasuda;
– da s obzirom na navedene okolnosti i pad nataliteta u Republici Srbiji dešavanje se može smatrati prirodnim procesom u kome blizina romskog naselja na ovoj teritoriji rezultira većim upisom dece romske nacionalnosti, kao i da je važećim propisima pravo na obrazovanje i stručno osposobljavanje garantovano svima pod jednakim uslovima;
– da bi škola prekršila važeće zakone ukoliko ne bi upisala svu decu koja se za upis prijavljuju, kako sa teritorije na kojoj se škola nalazi, tako i sa drugih teritorija, bez obzira na njihovu nacionalnu pripadnost;
– da su škola i druge relevantne institucije preduzimale aktivnosti koje bi doprinele desegregaciji, koja je veoma spor proces;
– da škola sa lokalnom zajednicom, širom društvenom sredinom, sa nevladinim organizacijama i drugim akterima sarađuje u cilju postizanja punog sklada između individualnog i društvenog interesa u obrazovanju i vaspitanju. Psiholog škole je u Timu za izradu Lokalne strategije za integraciju Roma u obrazovni sistem i član je lokalnog tima za „Jednake šanse u obrazovanju”;
– da u dosadašnjem radu škole nije zabeležena ni jedna pritužba učenika, roditelja niti nadležnih institucija zbog diskriminacije, da su sve aktivnosti u godišnjim planovima rada škole, a da su sve nastavne i vannastavne aktivnosti usmerene ka poboljšanju kvaliteta rada škole;
– da ovaj cilj podrazumeva prilagođavanje metoda i sadržaja rada potrebama i specifičnostima učenika (obrazovnim, jezičkim barijerama, iskustvenim i kulturološkim razlikama), kao i aktivnostima u vezi sa poboljšanjem komunikacije i saradnje na relaciji škola-učenik-porodica. Programske aktivnosti škole bile su usmerene na podizanje kompetencija nastavnog kadra za rad sa učenicima i roditeljima romske nacionalne manjine (nastavnici primenjuju znanja i veštine koje su stekli na akreditovanim seminarima o nenasilnoj komunikaciji, prevazilaženju stereotipa i predrasuda, uvažavanju kulturnog identiteta, razvijanje saradnje, razumevanja i tolerancije i dr.), a pravila ponašanja učenika i zaposlenih nisu diskriminatorna, jer važe za sve;
– da je škola aktivno sprovodila antidiskriminatorni program kroz sve segmente rada, tako da je realizovan projekat „Jednake šanse – Roma Education Initiative, integracija romske dece i mladih u sistem obrazovanja”. Projekat je sproveden u školskoj godini 2003/04 i 2005/06, a podržali su ga Education Support Program iz Budimpešte, Fond za otvoreno društvo Beograd i UNICEF;
– da su u okviru ovog projekta realizovani brojni potprojekti, kao što su: „To smo mi” – promocija OŠ V. K.; „Želimo više, možemo više” – pripremna nastava za učenike 8. razreda za polaganje kvalifikacionih ispita za upis u srednje škole; „Korak dalje” – obogaćivanje modela saradnje na relaciji škola-porodica-učenik; „Razvijanje kadra za unapređivanje obrazovanja Roma” – izrada studije slučaja; Izrada flajera za promociju škole u novom stambenom naselju u blizini škole. Takođe, kroz ovaj projekat je afirmisan rad romskog, odnosno, sada pedagoškog asistenta, koji je u funkciji pružanja podrške učenicima, roditeljima i nastavnicima u procesu školovanja radi ostvarivanja dugoročnih strateških ciljeva obrazovanja, uključujući posebno marginalizovane društvene grupe;
– da su realizovani i drugi projekti kao što su: „Projekat građanin” – podsticanje dečije inicijative za rešavanje aktuelnih problema učenika; „Škola fudbala” – negovanje zdravih stilova života, dobrih međuljudskih odnosa i timskog rada; „Dečji parlament”; „Mala škola porodičnog života” i dr. Urađena je priprema i produkcija dva igrana filma „Psihosocijalna podrška za decu, žene i porodice u readmisiji” – prevencija porodičnog nasilja, a snimljena su i dva filma u kojima su značajnu ulogu imali i učenici i zaposleni u školi i to „Obrazovanjem do boljeg sutra” koji je dobio nagradu UNICEF-a (2009) i film „Obrazovanje Roma” (2009);
– da je školske 2010/11 godine, u saradnji sa partnerskim školama OŠ „Radoje Domanović” i OŠ „Sveti Sava”, realizovan projekat „Škola bez nasilja”;
– da je bila značajna uloga škole u projektu „Obrazovanje za sve”, u okviru kojeg su nastavnici prošli obuke koje se odnose na poboljšanje dostupnosti i unapređenja kvaliteta obrazovanja i vaspitanja za decu marginalizovanih grupa i podrška razvoju antidiskriminatorne kulture u obrazovno ¬vaspitnim ustanovama. Pored toga, realizovani su i brojni edukativni i preventivni programi i aktivnosti u školi (kao što su radionice na temu zabrane nasilja, reproduktivnog zdravlja, diskriminacije, prava deteta, trgovine ljudima, bolestima zavisnosti i dr.) a škola je učestvovala i ostvarila zapažene rezultata na mnogobrojnim konkursima, takmičenjima, turnirima, forumima i dr.;
– da je uzimajući sve navedeno u obzir jasno da je pritužba neosnovana i da škola ulaže velike napore, kao i da izlazi u susret mnogim potrebama učenika. Međutim, za ostvarenje ovog strateškog cilja potrebna je veća državna i institucionalna podrška;
– da škola već duže vreme ukazuje lokalnoj zajednici i Školskoj upravi na problem segregacije učenika romske nacionalnosti i da pokušava da reši ovaj problem u domenu svoje odgovornosti, ali se već godinama ispostavlja da problem prevazilazi kapacitete i delokrug rada škole. U tom smislu je školi potrebna mnogo veća podrška lokalne zajednice, drugih škola iz okruženja i školske uprave kako bi se ova spontana segregacija prevazišla.

1.9. Radi potpunijeg utvrđivanja činjeničnog stanja u OŠ „V. K.”, Poverenica za zaštitu ravnopravnosti zatražila je izjašnjenje Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja.

1.10. U izjašnjenju Ministarstva prosvete nauke i tehnološkog razvoja, navedeno je:

– da je ovaj organ preduzeo odgovarajuće mere i da je pritužbu prosledilo Odeljenju za inspekcijske poslove u ustanovama predškolskog, osnovnog, srednjeg i visokog obrazovanja, radi utvrđivanja osnovanosti, kao i da će nakon izvršenog inspekcijskog nadzora obavestiti Poverenicu za zaštitu ravnopravnosti.

1.11. Međutim, izjašnjenje koje je trebalo da usledi nakon inspekcijskog nadzora, nije dostavljeno Poverenici za zaštitu ravnopravnosti.

2. ČINjENIČNO STANjE

2.1. U toku postupka utvrđeno je da je Skupština grada Niša Odlukom o mreži osnovnih škola na teritoriji grada Niša , utvrdila broj i prostorni raspored osnovnih škola, škola za osnovno obrazovanje i vaspitanje učenika sa smetnjama u razvoju, škole za osnovno muzičko obrazovanje i škole za obrazovanje odraslih na teritoriji grada Niša. U okviru mreže osnovnih škola planirana je i Osnovna škola „V. K.” i to u opštini C. k.

2.2. Među stranama je nesporno da se u blizini OŠ „V. K.” u N. nalazi i romsko naselje „Beograd mala” i da su učenici OŠ „V. K.” u najvećem broju pripadnici romske nacionalne manjine.

2.3. Utvrđeno je i da je OŠ „V. K.” sprovela veliki broj projekata koji su bili namenjeni deci i nastavnicima ove škole, a da je za rešavanje ovog problema rukovodstvo škole traži pomoć od lokalne zajednice, drugih škola iz okruženja i Školske uprave.

2.4. U toku postupka utvrđeno je da je lokalna samouprava upoznata sa situacijom u OŠ „V. K.”, i da je stava da nema nadležnost za samostalno rešavanje ovog problema. Problem prepoznaje kao kompleksan, multidisciplinaran, a za njegovo rešanje smatra da je potrebno uključivanje institucija svih nivoa vlasti, kao i da bi veliki doprinos mogla da daju udruženja građana koja se bave problemima romske nacionalne manjine.

3. MOTIVI I RAZLOZI ZA DONOŠENjE MIŠLjENjA

3.1. Poverenica za zaštitu ravnopravnosti, prilikom odlučivanja u ovom predmetu, imala je u vidu navode iz pritužbe, izjašnjenja, kao i relevantne pravne propise u oblasti zaštite od diskriminacije.

Pravni okvir

3.2. Poverenik za zaštitu ravnopravnosti je samostalan, nezavisan i specijalizovan državni organ ustanovljen Zakonom o zabrani diskriminacije sa zadatkom da radi na suzbijanju svih oblika i vidova diskriminacije i ostvarivanju ravnopravnosti u društvenim odnosima. Nadležnost Poverenika za zaštitu ravnopravnosti široko je određena, u skladu sa međunarodnim standardima, kako bi se omogućilo da delotvorno i efikasno ostvaruje svoju ulogu. Jedna od osnovnih nadležnosti Poverenika jeste da prima i razmatra pritužbe zbog diskriminacije, daje mišljenja i preporuke u konkretnim slučajevima diskriminacije i izriče zakonom utvrđene mere. Pored toga, Poverenik je ovlašćen da predlaže postupak mirenja, kao i da pokreće sudske postupke za zaštitu od diskriminacije i podnosi prekršajne prijave zbog akata diskriminacije propisanih antidiskriminacionim propisima. Poverenik je, takođe, ovlašćen da upozorava javnost na najčešće, tipične i teške slučajeve diskriminacije i da organima javne vlasti preporučuje mere za ostvarivanje ravnopravnosti.

3.3. Ustav Republike Srbije zabranjuje svaku diskriminaciju, neposrednu ili posrednu, po bilo kom osnovu, a naročito po osnovu rase, pola, nacionalne pripadnosti, društvenog porekla, rođenja, veroispovesti, političnog ili drugog uverenja, imovnog stanja, kulture, jezika, starosti, psihičkog ili fizičkog invaliditeta.

3.4. Ustavna zabrana diskriminacije razrađena je Zakonom o zabrani diskriminacije gde je diskriminacija definisana kao svako neopravdano pravljenje razlike ili nejednako postupanje, odnosno propuštanje (isključivanje, ograničavanje ili davanje prvenstva), u odnosu na lica ili grupe kao i članove njihovih porodica, ili njima bliska lica, na otvoren ili prikriven način, a koji se zasniva na rasi, boji kože, precima, državljanstvu, nacionalnoj pripadnosti ili etničkom poreklu, jeziku, verskim ili političkim ubeđenjima, polu, rodnom identitetu, seksualnoj orijentaciji, imovnom stanju, rođenju, genetskim osobenostima, zdravstvenom stanju, invaliditetu, bračnom i porodičnom statusu, osuđivanosti, starosnom dobu, izgledu i članstvu u političkim, sindikalnim i drugim organizacijama i drugim stvarnim, odnosno pretpostavljenim ličnim svojstvima. Zakon o zabrani diskriminacije zabranjuje diskriminaciju u oblasti obrazovanja i propisuje da svako ima pravo na predškolsko, osnovno, srednje i visoko obrazovanje i stručno osposobljavanje pod jednakim uslovima, a zabranjeno je licu ili grupi lica na osnovu njihovog ličnog svojstva, otežati ili onemogućiti upis u vaspitno-obrazovnu ustanovu, ili ih isključiti iz ovih ustanova, otežati ili uskratiti mogućnost praćenja nastave i učešća u drugim vaspitnim, odnosno obrazovnim aktivnostima, razvrstavati učenike po ličnom svojstvu, zlostavljati ih i na drugi način neopravdano praviti razliku i nejednako postupati prema njima.

3.5. Zakonom o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja takođe je zabranjena diskriminacija , odnosno, aktivnosti kojima se ugrožavaju, omalovažavaju, diskriminišu ili izdvajaju lica, odnosno grupe lica, po osnovu: rasne, nacionalne, etničke, jezičke, verske ili polne pripadnosti, fizičkih i psihičkih svojstava, smetnji u razvoju i invaliditeta, zdravstvenog stanja, uzrasta, socijalnog i kulturnog porekla, imovnog stanja, odnosno političkog opredeljenja i podsticanje ili nesprečavanje takvih aktivnosti, kao i po drugim osnovima utvrđenim zakonom kojim se propisuje zabrana diskriminacije. Ovaj zakon propisuje da je diskriminacija lica ili grupe lica svako neposredno ili posredno, na otvoren ili prikriven način, isključivanje ili ograničavanje prava i sloboda, nejednako postupanje ili propuštanje činjenja, odnosno neopravdano pravljenje razlika povlađivanjem ili davanjem prvenstva, dok ne smatra diskriminacijom posebne mere koje su uvedene radi postizanja pune ravnopravnosti, zaštite i napretka lica, odnosno grupe lica koja se nalaze u nejednakom položaju.

3.6. Pitanje upisa deteta u osnovnu školu regulisano je čl 98. Zakona o osnovama sistema vaspitanja i obrazovanja, i to tako što je propisano da je škola dužna da upiše svako dete sa područja škole, a može da upiše i dete sa područja druge škole, na zahtev roditelja i u skladu sa mogućnostima škole. Pored toga, roditelj, odnosno staratelj može da izabere osnovnu školu u koju će da upiše dete podnošenjem zahteva izabranoj školi najkasnije do 1. februara tekuće kalendarske godine u kojoj se vrši upis. Iz navedenih odredaba jasno proizlazi na koji način se deca upisuju u osnovnu školu, kao i da bi škola, odbijajući da upiše dete zbog njegove nacionalne pripadnosti, postupala suprotno važećim propisima.

3.7. Poverenica za zaštitu ravnopravnosti koristi priliku da podseti da je donošenjem Strategije za unapređivanje položaja Roma u Republici Srbiji, Vlada Republike Srbije postavila kao strateški cilj unapređenje položaja Roma u Republici Srbiji, sa ciljem smanjenja razlika koje postoje između položaja romske populacije i ostalog stanovništva. Deo ovog dokumenta se odnosi i na stanje u sistemu obrazovanja, u kojem je, između ostalog, navedeno i da su Romi često izloženi različitim oblicima prikrivene ili otvorene diskriminacije koju vrše školskih vlasti, nastavnici, školsko osoblje, druga deca i roditelji druge dece. Strategija ukazuje i na problem segregisanih odeljenja, a navodi da je ponekad u osnovi formiranja ovakvih odeljenja otvorena diskriminatorska ideologija. Pojedine organizacije navodile su primere segregisanih odeljenja koja su formirana jer su se neromski roditelji protivili većoj zastupljenosti učenika romske nacionalnosti, dok su zaposleni u školama tako formirana odeljenja pravdali potrebom da se odeljenja ujednače, kako bi se nastava odvijala efikasnije i uspešnije. Strategijom za unapređivanje položaja Roma u Republici Srbiji ukazano je i na činjenicu da se škole sa većim brojem romske dece etiketiraju kao „ciganske škole”, kao i da roditelji dece većinske populacije iz njih ispisuju svoju decu, međutim dešava se da to čine i romski roditelji, jer smatraju da takve škole ne nude dovoljan obrazovni nivo. Strategija, kao jedan od glavnih problema, navodi nepostojanje sveobuhvatnijih antisegregacijskih zakonskih rešenja i nepostojanje institucionalizovanog praćenja ovakvih pojava. Pored toga, ističe i da dok se ne pronađu sistemska rešenja, problemi sa segregisanim odeljenjima moraju se rešavati od slučaja do slučaja.

Analiza dokaza dostavljenih uz pritužbu i navoda iz izjašnjenja

3.8. Poverenica je, imajući u vidu predmet pritužbe, zaključila da nije potrebno saslušati A. S, direktorku Udruženja Romkinja „O.” o okolnostima i situaciji u školi, jer njeno svedočenje nije od značaja za utvrđivanje relevantnih činjenica u ovom predmetu, s obzirom da je radila kao pedagoška asistentkinja u OŠ “V. K.” u periodu od 2002. do 2004. godine.

3.9. Uprava za obrazovanje, kulturu, omladinu i sport, grada Niša dostavila je kao dokaz Deklaraciju o ostvarivanju jednakog prava na obrazovanje sve dece iz 2007. godine koju je donela Skupština grada Niša, kao dokaz svog opredeljenja o jednakom pravu na obrazovanje za sve. Skupština grada Niša je ovim dokumentom pozvala i članove Stalne konferencije gradova i opština da pristupe usvajanju Deklaracije o ostvarivanju jednakog prava na obrazovanje sve dece, kao i da svojim aktivnostima doprinesu ostvarivanju postavljenih ciljeva. Poverenica za zaštitu ravnopravnosti pre svega želi da pohvali donošenje ovog dokumenta, kao i ideju da se i drugi gradovi i opštine podstaknu na usvajanje ovako važnog dokumenta. Međutim, samo postojanje ovog dokumenta ne isključuje mogućnost da pojedine kategorije dece i dalje budu diskriminisane u obrazovanju. S druge strane sama Deklaracija se ne može ceniti kao dokaz, jer je 2009. godine usvojen novi Zakon o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja koji je promenio pristup obrazovanju u Republici Srbiji i koji ističe značaj inkluzivnog obrazovanja i garantuje pravo na obrazovanje svoj deci, bez diskriminacije.

4. MIŠLjENjE

Aktivnostima koje je sprovodila Uprava za obrazovanje kulturu i sport grada Niša, koje se odnose na sastav učenika u OŠ „V. K.” u N, odnosno, aktivnostima i postupanjem OŠ „V. K.” iz N, koje se odnose na upis u školu i sastav učenika u školi, nisu prekršene odredbe Zakona o zabrani diskriminacije.

5. PREPORUKA

Poverenica za zaštitu ravnopravnosti preporučuje Upravi za obrazovanje kulturu i sport grada Niša da u saradnji sa OŠ „V. K.”, Ministarstvom prosvete, nauke i tehnološkog razvoja, kao i sa predstavnicima civilnog društva, pristupi pripremi sveobuhvatnog plana mera čijom će se realizacijom prevazići problem segregacije, tj. prevelikog broja romske dece u odnosu na ostalu decu u OŠ „V. K. u N, u skladu sa Strategijom za unapređivanje položaja Roma u Republici Srbiji. Sprovođenjem takvog plana mera, dugoročno bi se promenila situacija u OŠ „V. K.”, a grad Niš bi bio pozitivan primer koji bi mogli da slede i drugi gradovi i opštine.
Potrebno je da Uprava za obrazovanje kulturu i sport grada Niša i OŠ „V. K.” obaveste Poverenicu za zaštitu ravnopravnosti o planiranim merama u cilju sprovođenja ove preporuke, u roku od 30 dana od dana prijema mišljenja sa preporukom.

Saglasno čl. 40 Zakona o zabrani diskriminacije, Ukoliko Uprava za obrazovanje kulturu i sport grada Niša i OŠ „V. K.” ne postupe po preporuci u roku od 30 dana, biće doneto rešenje o izricanju mere opomene, protiv kojeg nije dopuštena žalba, a za slučaj da ovo rešenje ne sprovede, Poverenica za zaštitu ravnopravnosti će o tome obavestiti javnost preko sredstava javnog informisanja i na drugi pogodan način.

POVERENICA ZA ZAŠTITU RAVNOPRAVNOSTI

dr Nevena Petrušić

Pritužba R. protiv više lica i institucija zbog diskriminacije po osnovu nacionalne pripadnosti u oblasti obrazovanja